autorka: Anna Kowalczyk-Hasterok - psycholożka, psychoterapeutka w trakcie szkolenia, działaczka śląskich NGO
1. Człowieczeństwo
pomoc sprawia, że możemy naprawdę nazwać się ludźmi
Pomaganie innym bez oczekiwania wymiernych korzyści sprawia, że czujemy się lepiej. Zrozumienie, słuchanie drugiego człowieka pozwalają również dowiedzieć się czegoś o nas samych i poznać siebie. Bezinteresowna pomoc drugiej osobie to najlepsza nauka człowieczeństwa. To nauka udzielania pomocy i proszenia o nią. Nasze ograniczenia to nie powód do wstydu. To część życia, choć nie zawsze pamiętamy, że w każdej chwili mogą one dotknąć każdego z nas. Pomoc i wsparcie to najbliższa forma bycia z drugim człowiekiem.
2. Dobro
pomaganie potrzebującym oznacza czynienie dobra, które prędzej czy później do nas wróci
Jeśli wyślemy dobro, czas, uwagę - na pewno zaprocentują.
Nigdy nie wiadomo, kiedy sami będziemy potrzebowali pomocy...
3. Wspólnota
pomagając bezinteresownie czynimy świat lepszym miejscem
Sprawiamy, że świat, w którym żyjemy, staje się bardziej przyjazny. Nie jest bezdusznym miejscem, którym rządzi pieniądz. Nawet najmniejsza pomoc jest cegiełką, która buduje lepszy świat. A wiadomo, że najcenniejsze rzeczy są w życiu za darmo. Miłość, przyjaciele, rodzina, uśmiech, wspomnienia, sen, pocałunki, przytulanie, radość... Nie można tego kupić.
4. Pomoc innym daje satysfakcję
To znacznie przyjemniejsze niż wyrzuty sumienia, że nic nie zrobiliśmy. To dlatego, że szlachetne gesty mają wpływ na wydzielanie dopaminy, ważnego neuroprzekaźnika.
„Najlepszym sposobem na uszczęśliwienie samego siebie jest uszczęśliwić drugiego człowieka”
Seneka
Tak mówi klasyk. A prof. Władysław Bartoszewski:
„Warto być uczciwym, choć nie zawsze się to opłaca. Opłaca się być nieuczciwym, ale nie warto. Z pomocą jest podobnie. Może nie zawsze się opłaca, ale warto”.
5. Pomagając przedłużasz sobie życie
Serio! W 2013 roku badacze, po analizie wyników 40 badań przeprowadzonych na całym świecie, stwierdzili, że wolontariat może wydłużać życie. Warto wiedzieć, że pomoc powinna być systematyczna, rozłożona w czasie. Niektóre badania wskazują, że już 100 godzin w ciągu roku pozwala obniżyć ryzyko śmierci o 28%
(więcej tutaj).
Comments